Σου γράφω γιατί σε ποθώ όπως και σου τηλεφωνούσα κάποτε από πόθο.
Οχι για να σου πω και να μου πεις το ένα και το άλλο
αλλά για να σε αγγίξω με τον ήχο μου και να με αγγίξεις με τον δικό σου,
για να κυλιστώ στην ανάσα σου, στο γέλιο σου, μέσα στις σιωπές σου.
Βαθιά στο λαβύρινθο του ακουστικού στο αυτί μου απλωνόταν ξέστρωτη η πιο ηδονική κλίνη.
Γι αυτό κολλούσα στο τηλέφωνο, γι αυτό όλο έβρισκα προφάσεις να σου τηλεφωνώ...
Βαθιά στο λαβύρινθο του ακουστικού στο αυτί μου απλωνόταν ξέστρωτη η πιο ηδονική κλίνη.
Γι αυτό κολλούσα στο τηλέφωνο, γι αυτό όλο έβρισκα προφάσεις να σου τηλεφωνώ...
άλλος ένας ανεκπλήρωτος έρωτας
ΑπάντησηΔιαγραφήπονάει πολλή όμως...